ยุทธ ไกยวรรณ์(2550:219) กล่าวว่า ประกอบด้วยบรรณานุกรม ภาคผนวก ประวัติผู้วิจัย
บรรณานุกรม
เป็นรายการหนังสือ เอกสารต่าง ๆ ตลอดจนการสัมภาษณ์ คำบรรยาย บทความ สารนิเทศต่าง ๆ
ที่เกี่ยวข้องและใช้ในการศึกษาค้นคว้า นำมารวบรวมไว้และจัดเขียนเรียงตามตัวอักษร
ไพศาล วรคำ (2552:425)กล่าวว่า
บรรณานุกรม เป็นรายกายที่แสดงแหล่งที่มาของเนื้อหาสาระบางส่วนที่นำเสนอไว้ในเนื้อหา
เพื่อยืนยันข้อเท็จจริงเป็นแหล่งศึกษาเพิ่มเติมสำหรับผู้ที่สนใจศึกษา ผู้วิจัยต้องเขียนบรรณานุกรมไว้ทุกรายการอ้างอิง
โดยเรียงลำดับตามตัวอักษรตามพจนานุกรม
รวีวรรณ ชินะตระกูล(2550:100) กล่าวว่า เป็นการอ้างอิงเพื่อบอกแหล่งที่มาของข้อความที่ยกมาอ้างอิง
เพื่อเป็นการยืนยันให้น่าเชื่อถือ หรือเพื่อเป็นการให้เกียรติแก่บุคคลหรือองค์การผู้เป็นเจ้าของเกี่ยวกับบทความ
แนวคิด หรือข้อมูลนั้น เป็นการขยายและอธิบายความเพิ่มเติมไว้ต่างหากเพื่อไม่ให้เกิดความสับสนในเนื้อหา
หรือเป็นการบอกกล่าวให้อ่านรายละเอียดที่เกี่ยวกับเนื้อเรื่องบางตอนในงานวิจัยนั้น
สรุป เป็นการรวบรวมรายชื่อหนังสือหรือเอกสารที่เกี่ยวข้องกับงานวิจัยในแต่ละชิ้น
เพื่อให้เกิดความน่าเชื่อถือกับผู้ที่สนใจอ่านงานวิจัย เป็นการแสดงบอกแหล่งที่มาของเนื้อหา
เพื่อให้เกียรติแก่บุคคลหรือองค์การเกี่ยวกับบทความ แนวคิดนั้น ๆ
อ้างอิง
ไพศาล วรคำ.(2552).การวิจัยทางการศึกษา.ครุศาสตร์
มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ยุทธ ไกยวรรณ์.(2550).หลักการทำวิจัยและการทำวิทยานิพนธ์.กรุงเทพฯ:บริษัทพิมพ์ดี จำกัด.
รวีวรรณ ชินะตระกูล.(2550).วิธีวิจัยการศึกษา.ครั้งที่
2.กรุงเทพฯ:ห้างหุ้นส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น